เรื่องเศร้า ๆ...กะการ์ฟิลด์

นี่แหละ...เรื่องเศร้าๆ

วันนี้มีเรื่องน่าเศร้ามากๆเลย ตรงกับวันสอบวันแรกพอดีเลย ตอนเช้าก็ไปสอบตามปกติเครียดด้วยกลัวทำข้อสอบไม่ได้ แต่ก็ผ่านไปได้ด้วยดีนะ พอตอนเย็นกลับบ้านตามปกติอีกนั่นแหละ ไม่มีอะไรแปลกไปกว่าเดิมเลย แต่ที่แปลกมันกำลังจะเริ่มขึ้นตรงนี้นี่ไง

เราก็กำลังกวาดบ้านอยู่ดีๆใช่ม๊า ตาก็เข้ามาบอกว่าการ์ฟิลด์ (แมวของเราเองแหละ)โดนรถชนตายไปแล้ว เราตกใจมากเลยทิ้งไม่กวาดมาซักถามตาด้วยความตกใจ และร้องไห้ด้วยเลยถามจนตาตอบไม่ทันเลย เราถามตาว่า การ์ฟิลด์โดนรถชนที่ไหน เมื่อไหร่ ชนยังไง พอชนแล้วมันเป็นยังไงบ้าง ตาตอบไม่ทันเลย ตางงๆด้วย แต่ตาก็ค่อยๆตอบว่า การ์ฟิลด์โดนรถชนที่หน้าบ้าน โดนรถมเตอร์ไซด์ชน พอมันดดนชนแล้วมันดิ้นใหญ่เลย พอตาพูดจบเราก็ไม่คุยกับตาแล้วคุยต่อไม่ไหวเลยเข้าไปร้องไห้ในห้องแทน คิดดูนะถ้าใครมีสัตวืเลี้ยงที่น่ารักและเราก็เลี้ยงมันมานานจะรู้ว่ามันรู้สึกยังไง จากที่เรามีมันเป็นเพื่อนตลอดเลยขนาดอาบน้ำนะเราเป็นคนกลัวผีเราก็เอาการ์ฟิลด์เข้าไปเป็นเพื่อนด้วย เวลานั่งเฉยๆการ์ฟิลด์ก็จะเข้านั่งบนตัก มันคอยเป็นเพื่อนเราตลอดเลยแต่วันนี้น่ะสิ... วันนี้เราไม่มีมันแล้วอะ มันตายไปแล้ว (เราแอบไปจุดธูปบอกศาลพระภูมิด้วยนะ เราขอให้การ์ฟิลด์กลับมา ขอให้การ์ฟิลด์ไม่ตายเหมือนที่ตาบอกจริงๆ) ต่อไปนี้เราจะเล่นกะใครดีอะ ใครจะไปเฝ้าเวลาอาบน้ำอะ เราร้องไห้จนน้ำตาจะท่วมบ้านเลย และเราก็ไปตามหาการ์ฟิลด์รอบบ้านเลย แต่เราก็ไม่เจอแม้แต่ศพของการ์ฟิลด์เลย จนแม่กลับมาจากที่ทำงานน้องเราบอกแม่ว่าการ์ฟิลด์ตายแล้ว แม่ก้ไปตามเรากลับมาแม่บอกว่าไม่ต้องตามหามันแล้วมันตายไปแล้ว เราก็กลับมาตามที่แม่บอกและก็ร้องไห้อีกครั้งหนึ่ง คิดไม่ออกว่าจะทำยังไงดีที่การ์ฟิลด์จะกลับมา คิดถึงการ์ฟิลด์จัง ทำไงดี.......

อ่านกันแล้วเป็นยังไงกันบ้างคงไม่เศร้าเท่าไหร่หรอก เพราะเราไม่สามารถเขียนออกมาให้เหมือนกับความรู้สึกของเราจริงๆได้ แต่ถ้าใครเคยมีประสบการณ์อย่างนี้เกิดขึ้นกับตัวเองคงจะรู้ดีว่ามันรู้สึกยังไง แต่ถ้ารู้สึกกันยังไงก็เข้าไป Comment กันได้นะจ๊ะ เราจะได้รู้ว่าเพื่อนรู้สึกกันยังไงบ้าง.....

สงสัยมันกำลังโกรธอะ !!! แฟนกันจ้องตาซะมันเยิ้มเลย +++